Vinyl wrócił, bez wątpienia. Sprzedaż płyt winylowych gwałtownie wzrosła, choć nadal stanowi ona jedynie niewielki ułamek przychodów przemysłu muzycznego: około 2 procent w 2014 roku. Czy jest to wzrost, ponieważ, jak niektóre szanowane źródła z zapartym tchem patrzę na Ciebie, czasopismo przewodowe-winyla brzmi lepiej niż media cyfrowe? A może jest jakiś rodzaj retro-hype'u, który się dzieje?
to prawda, że niektóre media cyfrowe naprawdę nie brzmią zbyt dobrze. Niskobitowa jakość plików MP3 stanowi kompromis w zakresie wierności, podobnie jak niskobitowa jakość plików AAC, nowatorski następca formatu MP3, który jest wykorzystywany przez iTunes i YouTube. Niskobitowe pliki AAC są również tym, co zazwyczaj słyszysz w Pandorze, Spotify i SoundCloud oraz w telefonie. Chociaż są one w porządku, jeśli chodzi o swobodne słuchanie w siłowni lub w samochodzie, wiele osób może usłyszeć swoje ograniczenia w cichym otoczeniu.
Ale co z płytami kompaktowymi, które, jak twierdzą niektórzy, również pogarszają wrażenia słuchowe? Z pewnością umieszczenie płyty na gramofonie i konieczność zmiany jej co 20 minut sprawia, że słuchacz czuje się bardziej zaangażowany w muzykę. To co innego niż siedzenie z założonymi rękami i pozwalanie, aby zmieniarka płyt CD robiła swoje. Jednakże, według każdego mierzalnego kryterium, płyty CD są lepsze od płyt LP. Tak samo jak pliki MP3 i AAC o przepływności powyżej 300k, które w większości przypadków są nie do odróżnienia od płyt CD. Oto powody, dla których:
Zakres dynamiczny. Różnica między najgłośniejszymi i najłagodniejszymi dźwiękami, które może odtwarzać płyta LP, wynosi około 70 decybeli (dB). Płyty CD mogą obsłużyć ponad 90 dB. W praktyce oznacza to, że płyty CD mają ponad dziesięciokrotnie większy zakres dynamiki niż płyty LP.
Hałas powierzchniowy. Cząsteczki kurzu w rowkach płyty głównej powodują trzaski i kleszcze, które są obecne i słyszalne bez względu na to, jak dobrze czyścisz płytę. Płyty CD nie są dotknięte hałasem powierzchniowym, ponieważ do odczytywania danych muzycznych wykorzystuje się wiązki świetlne, które ignorują wszelkie obce substancje znajdujące się na płycie. Poza tym, płyty winylowe mają ukryte syczenie generowane przez poruszającą się po powierzchni igłę.
Hałas mechaniczny. Każdy gramofon, nawet najdroższy, generuje dudnienie o niskiej częstotliwości, które jest transmitowane przez rysik do wzmacniacza i głośników. System musi pracować o wiele ciężej, aby poradzić sobie z energią o niskich częstotliwościach, a to może powodować zniekształcenia w innych częściach widma audio. Wiele systemów audio zawiera filtr dudnienia, który może to zmniejszyć, ale filtr ten usuwa również dźwięki o niższej częstotliwości w nagraniu, takie jak dolna oktawa fortepianu lub niskie tony, które dają bęben basowy o tak dużej mocy.
Zmiana prędkości. Posłuchaj nagrania solowego fortepianu na płycie LP, a następnie na płycie CD. Założę się, że natychmiast usłyszysz różnicę. Winyl zależy od systemu napędzanego mechanicznie, a każdy taki system wprowadzi drobne zmiany w szybkości i skoku odtwarzania. Płyta winylowa, która jest nawet lekko wypaczona lub ma dziurę, która nie jest idealnie wyśrodkowana, będzie miała "wow" - powolne zmiany w skoku. Niewielkie niedoskonałości w pasach lub kołach stołu obrotowego spowodują szybsze zmiany skoku, znane jako "trzepotanie". Odtwarzacze CD, ponieważ używają superdokładnych buforów cyfrowych, są na to odporne.
Separacja kanałów. Na płycie CD, separacja pomiędzy lewym i prawym kanałem nagrywania wynosi ponad 90 dB. Na płytach LP jest to najwyżej 30 dB. Oznacza to, że inżynierowie mają znacznie węższy zakres pracy, gdy miksują i mastering audio, a rezultatem, dla słuchacza, jest to, że stereofoniczny "obraz" jest bardzo ograniczony. Jest gorzej przy niższych częstotliwościach; głośny sygnał basowy w jednym kanale nagrania może wypchnąć igłę z rowka, więc inżynierowie muszą się upewnić, że basy są zawsze w centrum.
Ciągłe kontra "posiekane". Niektórzy ludzie uważają, że ponieważ dźwięk cyfrowy "przerywa" sygnał na liczby dyskretne, nie jest w stanie przenosić wszystkich informacji, które ma sygnał analogowy. Zanim jednak sygnał cyfrowy dotrze do naszych uszu, jest on odtwarzany w postaci ciągłej fali analogowej. Proces filtruje dźwięki powyżej 20 kHz, co jest najwyższą częstotliwością, jaką słyszą najbardziej ostre uszy ludzkie. Jednak żadna wkładka gramofonowa, wzmacniacz czy głośniki nie są w stanie odtworzyć tych częstotliwości. Więc tak naprawdę, nic nie jest usuwane, co wpływa na dźwięk.
Długowieczność. Tarcie powoduje ciepło, które zmiękcza tworzywo sztuczne i ułatwia jego deformację. Oznacza to, że za każdym razem, gdy odtwarzasz płytę, najmniejsze szczyty i spadki - wysokie częstotliwości - są tak częste i mogą dosłownie zostać ogolone. Im więcej zagrasz, tym gorzej. Ponadto, gdy igła napotka cząstkę kurzu, wybija dziurę w miękkiej powierzchni, tak, że pop lub crackle staje się trwała. W przeciwieństwie do tego, płyty CD będą brzmiały tak samo zasadniczo na zawsze, chyba że zostawisz je na desce rozdzielczej samochodu w słoneczny dzień. I zawsze możesz zrobić z nich tyle doskonałych kopii, ile chcesz.
Płyty CD odzwierciedlają dokładnie to, co artyści nagrali w studiu. Vinyl zniekształca go. Niektórzy słuchacze szczerze uważają, że wady winylu wprowadzają w jakiś sposób uatrakcyjnienie lub "ocieplenie". Ale z jakiegokolwiek obiektywnego punktu widzenia, nie ma usprawiedliwienia w nazywaniu brzmienia płyt winylowych "lepszym".
Komentarze (0)